Kanlı gösteri! Bilim insanları kanıtladı: ‘Ölüm’ tuzağıyla kandırıyorlar

Biology Letters dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre, Zar yılanları, yırtıcı hayvanlar tarafından saldırıya uğradığında kendi ölümlerini taklit edebiliyor. Sürüngenler, dışkılarını kendilerine bulaştırmayı ve ağızlarından sızdırdıkları kanlar ile teatral bir gösterisi sergiliyor.

‘EN İLKEL SAVUNMA YÖNTEMİ’

Sırbistan’daki Belgrad Üniversitesi’nde araştırma görevlisi ve çalışmanın yazarlarından olan Vukašin Bjelica, CNN International’a, “Ölü taklidi yapmanın kökeni hakkında çelişkili teoriler var” dedi.

“Bazıları bunun bilinçli bir tepki olduğunu söylerken, diğerleri bunun böyle olmadığını savunuyor. Teorilerden biri, bunun yüksek stresli bir durumda donmaya benzer ‘en ilkel’ savunma tepkisi olduğu yönünde” dedi.

HER ŞEY DAHA AZ ‘İŞTAH AÇICI’ OLMAK İÇİN

Araştırmacılara göre, kendini dışkıya bulamak, yılanın avcısı için ‘daha az iştah açıcı olmasını’ sağlıyor. Bjelica, araştırmacıların kanamanın yüksek seviyedeki stres hormonlarının yol açtığı kan basıncındaki artıştan kaynaklandığına inandığını söyledi.

Hareketsiz yatmak ve vücudun savunmasız kısımlarını bir yırtıcı hayvana maruz bırakmak risklidir ve bu sebeple Belgrad Üniversitesi’nden araştırmacılar, gösteri ne kadar dramatik olursa, yılanların tehlike altında o kadar az zaman harcayacağını düşünüyor.

Bunu test etmek için araştırmacılar, Kuzey Makedonya’daki bir gölde yılanların yaygın olduğu bir ada olan Golem Grad’a gittiler.

ZAMAN TUTUP GÖZLEMLEDİLER

Orada, zehirsiz zar yılanlarından 263’ünü yakaladılar ve bir yırtıcı hayvanın hareketlerini simüle etmek için parmaklarıyla kıstırdılar, ardından her bir yılanı serbest bıraktılar ve ölüm numarası yaparken sonraki davranışları için zaman tuttular.

Bazı yılanların ağızlarını açık bırakarak ölü taklidi yaptığını, bazılarının kendilerine dışkı bulaştırdığını, bazılarının ise ağızlarından kan sızdırdığını gözlemlediler.

Ortalama olarak, yılanlar yaklaşık altı ila 24 saniye arasında ölü taklidi yaparak vakit geçirdiler. Ağızdan kanama nispeten nadir görülen bir davranıştı ve test edilen yılanların yalnızca 28’inde gözlenirken, 124’ünde ise dışkı bulaştırma kaydedildi.

Test edilen yılanların hepsi kendi ölümlerini taklit etmedi. Çalışma, yavru yılanların sahte ölümü çok daha kısa bir süre boyunca yakaladığını ve ağızlarından çok daha az kan aktığını, benzer türden yeni yumurtadan çıkmış yılanlarda bu davranışların tamamen bulunamadığını ve belki de bununla ilişkili tehlikeler sebebiyle olduğunu bildirdi.

Bjelica, yırtıcıya karşı davranışın canlının cinsiyeti, vücut sıcaklığı, büyüklüğü, yaşı, bağırsakta yiyecek varlığı, dişilerde yumurta varlığı, yırtıcı hayvanla önceki tecrübe ve önceden var olan yaralanmalar gibi birçok farklı şeye bağlı olduğunu aktardı.

Böcekler, balıklar, amfibiler, sürüngenler, kuşlar ve memeliler arasında görülen örneklerle birçok farklı hayvan, avcılara karşı bir savunma mekanizması olarak kendi ölümünü taklit ediyor, ancak bunun nasıl ve ne dereceye kadar işe yaradığı ise hala belirsiz.

Araştırmacılar, çalışmanın sonuçlarının artık diğer türler ve ekosistemlerde de tekrarlanması gerektiğini belirterek, gelecekteki araştırmaların sergilenen davranışların kesin dizisine odaklanması gerektiğini ekledi.