PKK’nın ‘sevgili’ oyunu! Nusaybin-Rakka-Kandil üçgeni… ’10 gün yemek vermediler’

Henüz 17 yaşındayken evlenme vaadiyle kandırıldı. Sevdiği kızla HDP’nin Nubaybin ilçe binasına giden genç, bir anda kendini Suriye’de terör örgütünün içinde buldu.

8 yıl terör örgütü PKK’nın içinde kalan M.A, defalarca kaçmayı denese de başarılı olamadı. Aylarca işkenceye maruz kaldı. Örgütten kaçma girişimlerinden vazgeçmeyen M.A. Kandil bölgesinde baharda karların erimesinin ardından kaçarak Mehmetçiğe teslim oldu.

“O KIZ GENÇLERİ KANDIRMAK İÇİNMİŞ”

TRT’nin haberine göre; terör örgütü PKK’dan kurtarılan M.A ailesine kavuştu. Diyarbakır annelerinin evlat nöbetinin örgütte yol açtığı paniği de anlattı:

(Sevdiği kız) Onunla konuşmak için, buluşmak için Nusaybin’e gittim. Ondan sonra HDP binasına gittik. HDP’deyken dediler işte sizi Suriye’ye götüreceğiz. Orada hem ev vereceğiz size, para vereceğiz. Suriye’ye götürdüler bizi. O kızı bir daha görmedim. O kız Türkiye’de kaldı, ben ise Suriye’de kaldım. O kız gençleri kandırmak için. Ben de kandım işte.

“10 GÜN YEMEK VERMEDİLER”

Zorla eğitim verdiler bize. Bize o kadar eziyet çektirdiler ki hastalandım. Bizi dövüyorlardı, diyordu siz yalan söylüyorsunuz. Kalkın spor yapın. Ben istemiyordum ama beni dövüyorlardı. Hapse attılar, 10 gün yemek vermediler bana. Tuvalete bile götürmüyorlardı.

2017’de kaçmaya çalıştım Rakka’dayken. Beni yakaladılar. 8 ay hapiste kaldım yer altında. Bir gün yemek veriyorlardı, bir gün yemek vermiyorlardı. O yüzden çok zayıf oldum.

“ANNEMİ, BABAMI GÖRDÜĞÜMDE ÇOK AĞLADIM”

Ben Kandil’e gittim. 5 ay orada kaldım. Yani kış olduğu için kaçamıyordum, 15 metre kar vardı. Bahar geldi kaçtım yani 7 saat sürdü koşarken. Mehmetçiklerimiz sağ olsun onlara gittik yani bizi Mardin’e getirdiler. Süreç çok iyiydi. Bana hiç herhangi bir el kaldırma olsun… hiçbir şey yok. Hepsi çok iyi insanlar. Annemi, babamı gördüğümde çok ağladım. 8 yıl ben işkence çektim. Cahilliğimdi gittim ama çok pişman oldum.

“DİYARBAKIR ANNELERİNDEN ÇOK KORKUYORLAR”

Diyordu Diyarbakır Anneleri gelmiş HDP’nin binasının önüne, çocuklarını istiyorlar. Onlar da çok korkuyordu. Diyordu mesela bizim gençler duyarsa giderler. O yüzden Türkçe kanallarını kaldırıyorlar. Bazen elimizden silahımızı bile alıyorlardı onlara karşı koymamamız için yani. Kameralar yerleştiriyorlardı kampa.

“GENÇLER BOŞU BOŞUNA ÖLÜYORLAR”

Gençler orada eziyet çekiyor, boşu boşuna ölüyorlar. Bir mezarları bile yok. Diyarbakır Annelerine bir mesajım var. Benim yani benim istediğim orada eyleme devam etsinler çünkü çocuklar onlardan çok etkileniyorlar.